بهترین تغذیه درختان سیب

بهترین تغذیه درختان سیب

گیاه سیب با نام علمی Malus domestica یکی از اعضای خانواده گلسرخیان است و از دیگر اعضای این خانواده می توان به گلابی و به و میوه های هسته دار اشاره کرد. بیشترین سطح باغی در ایران، مربوط به درختان سیب می باشد. در دنیا بعد از موز و انگور، سیب بیشترین سطح زیر کشت را دارد. یقینا تغذیه صحیح و به هنگام، شدت خسارت آفات و بیماریها و عارضه های فیزیولوژیکی (Non Pathogenic) را به حداقل خواهد رساند. در این مقاله نکات تغذیه درختان سیب و تقویت خاک باغ درختان سیب به منظور داشتن باغی سالم با بهترین محصول از لحاظ کیفیت و تناژ به تفسیر خواهیم پرداخت.

مصرف کودهای آلی

منطور از کود آلی چیست؟

کود آلی کودیست که بر پایه کمپوست و دیگر افزودنی‌ها تولید می‌شود. این کود با افزایش قابلیت جذب عناصر غذایی ماکرو و میکرو (پر مصرف و کم مصرف) در خاک، به رشد بستر گیاه کمک کند. همچنین موجب افزایش عملکرد محصولات بشود. در این نوع کود میتوان هر ماده آلی که به وسیله میکروارگانیسمها قابل تجزیه باشد استفاده کرد. انواع کودهای آلی از نظر کیفیت و دوام در خاک و قیمت بسیار متنوع هستند. اما جالب است بدانید ارزش اصلی کودهای آلی به علت تغییرات فیزیکی است که در خاک ایجاد می‌کند. کودهای آلی عبارتند از: کودهای حیوانی، کود گیاهی و یا کود سبز و کود کمپوست.

افزودن کودهای آلی

افزودن کودهای آلی بهترین روش برای بهبود خصوصیات فیزیکی خاک باغ درختان سیب است. خصوصیاتی مانند دانه بندی و نفوذپذیری آب و تهویه. همچنین اصلاح ساختار شیمیایی خاک همچون تامین انواع عناصر غذایی و کاهش قلیایی بودن و شوری خاک و خصوصیات بیولوژیکی خاک مانند فراوانی ریزجانداران مفید و کرمهای خاکی می باشد. این اقدام سازگار با محیط زیست بوده و باعث بهبود باردهی و کیفیت محصول می شود. ریشه درختان سیب با حضور بیشتر مواد آلی تقویت شده و وظایف خود را بهتر انجام میدهند.

مهمترین منابع ماده آلی خاک

1-خاکبرگ

2-انواع کمپوست با منشا گیاهی

3-کودهای دامی پوسیده

4-کود سبز

الف)کشت گونه های لگومینوز مانند انواع شبدر و یونجه در بین ردیف ها و زیرخاک کردن آنها

ب)خرد کردن بقایای هرس زمستانه (در صورت آلوده نبودن به بیماری ها و آفات) توسط دستگاه سرشاخه خردکن و پخش آن در سطح باغ و یا زیرخاک کردن آنها توسط رتیواتور.

◊شاخه های آلوده و بیمار، بایستی به بیرون باغ منتقل و یا سوزانده شوند.

هوموس

همه منابع مواد آلی در نهایت به مواد هوموسی نسبتا پایدار تبدیل شده و اثرات مفید خود را برای سالیان درازی حفظ می کنند. نکته مهم آن است در صورتی که این مواد تازه باشند بایستی کود نیتروژنی بیشتری مصرف شود. به عبارت دیگر اگر مواد آلی نپوسیده مانند علفهای هرز تازه و سرشاخه های خردشده در مقادیر بیش از 10 تن در هکتار مصرف شوند، بایستی مقدار مصرف کودهای نیتروژنی مانند اوره را حدود 10 درصد افزایش داد.

برای دریافت مشاوره در زمینه برنامه کودی سیب با کارشناسان کشاورزنت (09112736082-09917916682) تماس حاصل فرمایید.

کود ویگورهیوم

♦افزایش رشد ریشه درختان سیب و فعال سازی آنها

♦بهترین کود برای بهبود خصوصیات فیزیکی خاک باغ درختان سیب (دانه بندی و نفوذپذیری آب و تهویه)

♦کاهش قلیایی بودن خاک باغات سیب

♦کاهش و رفع شوری خاک باغات سیب

♦آزاد کننده انواع عناصر غذایی موجود در خاک

♦بهبود باردهی و کیفیت میوه سیب

♦افزایش فعالیت های میکرو ارگانیسمی خاک

کود ویگورهیوم (برای خرید این کود روی آن کلیک کنید.)

1-مصرف کودهای ازته یا نیتروژنی

با توجه به اینکه نیتروژن، سوئیچ و عامل محرک و شروع دهنده رشد و تولید محصول می باشد مدیریت صحیح مصرف کودهای نیتروژنی در تغذیه باغ سیب، بایستی بیش از هر نوع کود دیگر مورد توجه باشد. مدیریت بهینه مصرف نیتروژن در باغهای سیب دارای خاک آهکی، کار آسانی نیست. اندکی غفلت در این مورد موجب کوچک ماندن درخت و رشد کم سرشاخه ها و کاهش محصول و سال آوری و افت کیفیت و همچنین کاهش انبارمانی میوه می شود. در صورتی که کمبود خیلی شدید باشد رنگ برگها سبز کمرنگ می شود.

تاثیر بیشبود کودهای نیتروژنی در میوه سیب

در ابتدای فصل رشد یعنی بهار و اوایل تابستان، درختان سیب برای رشد سریع برگها، شاخه ها، تمایز جوانه میوه سال آینده و تولید میوه در سال جاری به نیتروژن بیشتری نیاز دارند. ولی مصرف زیاد کودهای نیتروژنی در اواخر فصل رشد، موجب کاهش کیفیت رنگ و طعم و انبارمانی میوه می گردد. همچنین در این حالت، برگها دیرتر خزان کرده و سرشاخه ها به سرمازدگی زمستانه، حساس می شوند. در روزهای اول فصل رشد که خاک سرد است و ریشه ها فعالیت چندانی ندارند درخت سیب وابسته به ذخائر نیتروژن سال گذشته موجود در اندامهای خود می باشد. به همین علت مصرف خاکی کودهای نیتروژنی در فروردین ماه توصیه نمی شود. زیرا کارایی مصرف کود کم است. به علاوه با گرم شدن خاک، سرعت تجزیه مواد آلی موجود در خاک، افزایش می یابد. که در نهایت مقداری از نیتروژن آن، برای ریشه قابل جذب می شود.

عدم مصرف کودهای نیتروژنی برای نهال سیب

در صورتی که باغدار کود دامی به باغ سیب افزوده باشد بسته به مقدار کود، بخشی و یا تمامی نیاز نیتروژنی درخت تامین می گردد. اما هنگام کشت نهال سیب نیازی به مصرف کود نیتروژنی نیست. در این شرایط نهال وابسته به ذخایر نیتروژنی موجود در اندامهای خود است. به علاوه سیستم ریشه آسیب دیده نهال، تا مدتی قادر به جذب عناصر غذایی نیست. مصرف فراوان نیتروژن و سایر کودهای شیمیایی نیز می تواند به ریشه ها آسیب وارد کند.

برای دریافت مشاوره در زمینه برنامه غذایی درختان سیب با کارشناسان کشاورزنت (09112736082-09917916682) تماس حاصل فرمایید.

مهمترین عوامل موثر بر مقدار نیاز کود نیتروژنی درختان سیب

اندازه تاج درخت:

هرچه تاج درخت بزرگتر باشد، نیاز به کود نیتروژنی بیشتر است. اندازه تاج با سن درخت، مرتبط است.

هرس:

هرس هرچه شدیدتر باشد، نیاز به کود نیتروژنی کمتر است.

باردهی:

هرچه عملکرد میوه بیشتر باشد، نیاز به کود نیتروژنی بیشتر می شود.

تعداد درخت در واحد سطح:

تعداد درختان بیشتر در هکتار، نیاز باغ به کود نیتروژنی را افزایش می دهد. این مطلب برای درختان پایه کوتاه بسیار مهم است.

مصرف سالیانه کود آلی:

با مصرف کود آلی مرغوب، از نیاز به کود نیتروژنی کاسته می شود.

تراکم علفهای هرز:

هرچه تراکم علفهای هرز بالاتر باشد، نیاز به کود نیتروژنی بیشتر می شود.

مدیریت آبیاری:

در سیستم آبیاری تحت فشار قطره ای، به کود نیتروژنی کمتری در مقایسه با آبیاری سطحی نیاز است زیرا در حالت اخیر، آبشوئی بیشتر است.

◊در دوران باردهی، بهترین روش برای تعیین نیاز کودی درخت به نیتروژن، تجزیه برگ می باشد.

تاثیر کودهای نیترژنی در میوه سیب

با مصرف کود نیتروژنی، از شدت رنگ قرمز و یا زرد میوه کاسته می شود و میوه بزرگتر شده و سفتی آن کاهش می یابد. همچنین از شدت سال آوری کاسته شده و رشد رویشی درخت بیشتر می شود.

تشخیص میزان تغذیه نیتروژنی درختان سیب

در غیاب تجزیه برگ، که بهترین روش برای تشخیص تغذیه نیتروژنی درختان سیب می باشد، اگر اطلاعات دقیقی در خصوص مقدار مناسب مصرف کود نیتروژنی در باغ در دست نباشد، استفاده از فرمول تجربی زیر پیشنهاد می شود:

مقدار کود اوره مورد نیاز یک درخت سیب بارور برای یکسال برحسب گرم= 14 ضربدر محیط طوقه درخت سیب.

منظور از محیط طوقه، قطر تنه درخت در نزدیکی سطح خاک می باشد. این مقدار کود بایستی در سه نوبت مصرف شود. یک چهارم پس از ریزش گلبرگها، دوچهارم یک ماه بعد و یک چهارم باقیمانده یک ماه بعد مصرف می شود. پس از مصرف کود اوره، با انجام آزمون تجزیه برگ در اواسط تابستان، مقدار کود برای سال آینده با دقت بیشتری تنظیم می شود. غلظت مناسب نیتروژن در برگ درختان سیب حدود 2.2 درصد است. اگر تجزیه برگ در نیمه تابستان، مقدار بیشتری را نشان داد از مصرف کود برای سال آینده، کاسته شود و بالعکس. به طور کلی، هر 10 درصد تغییر در مقدار مصرف کود نیتروژنی، 0.1 درصد بر غلظت نیتروژن برگ تاثیر می گذارد.

برای مشاهده برنامه غذایی و کودی سیب اینجا را کلیک کنید.

انواع کودهای نیتروژنی

اوره (ارزانترین دارای 46 درصد نیتروژن)

سولفات آمونیوم (دارای 23 درصد نیتروژن)

نیترات آمونیوم (دارای 32 درصد نیتروژن)

آبشویی نیتروژن

تمامی نیتروژن کودهای اوره و سولفات آمونیوم و نیز بخشی از نیتروژن کود نیترات آمونیوم به شکل آمونیوم می باشد. بر اثر فرایند میکروبی نیتراتی شدن، آمونیوم به نیترات تبدیل می شود. در PH های بالای خاکهای آهکی، فرایند نیتراتی شدن سریع می باشد. نیترات تولید شده، برخلاف آمونیوم، به راحتی با آب آبیاری شسته می شود. به این ترتیب در صورتی که آبیاری سنگین باشد، مقدار زیادی از نیتروژن مصرفی، از محیط ریشه درختان خارج شده و به هدر می رود.

خروج گاز آمونیاک

 اما مسئله مهم دیگر، خروج گاز آمونیاک، از سطح خاک می باشد. که یعنی تصعید می شود و اتلاف نیتروژن در حضور آهک می باشد. این حالت به ویژه هنگامی که آب خاک تبخیر می شود و خاک به خشکی، پیش برود تشدید می شود. چون لایه سطحی خاک، زودتر خشک می شود در صورتی که کود نیتروژنی در سطح خاک قرار گیرد امکان تصعید بیشتر می شود. رساندن کود نیتروژنی به لایه های زیرین و حفظ آب موجود در خاک، به افزایش کارایی مصرف کود نیتروژنی کمک می کند.

کاهش تصاعد آمونیاک در باغهای سیب

بهترین راه کاهش تصاعد آمونیاک در باغهای دارای خاک آهکی این است که، بلافاصله پس از مصرف کود، با انجام یک آبیاری، کود را از سطح خاک دور و به لایه های زیرین منتقل می کند.

روش مناسب دیگر، کودآبیاری یعنی حل کردن کود در آب آبیاری می باشد.

استفاده هوشمندانه از کودهای نیتروژنی در تغذیه درختان سیب

برخی باغداران برای بدست آوردن و حفظ بازارهای فروش مطمئن، سعی می کنند با مصرف کود نیتروژنی کمتر، از عملکرد کاسته و در عوض میوه های مرغوبتری بدست آورند. در اوایل فصل رشد، به دلیل عدم فعالیت کافی ریشه، جوانه های گل از نظر تغذیه نیتروژنی متکی به نیتروژن ذخیره شده در پوست و ریشه درخت می باشد. در صورت ناکافی بودن این منابع که ناشی از مصرف کمتر کود نیتروژنی در سال گذشته میباشد. لذا تشکیل جوانه های گل کاهش یافته و سال آوری تشدید می شود. برای رفع این نقص، محلول پاشی کود نیتروژنی کارساز است.

به عبارت دیگر با مصرف کمتر کود نیتروژنی از طریق خاک، کیفیت میوه بهتر می شود و برای جلوگیری از سال آوری، کود نیتروژنی محلول پاشی می شود. البته به این طریق در مقدار مصرف کودهای نیتروژنی نیز صرفه جوئی می شود زیرا مقدار مصرف کود در محلول پاشی بسیار کم است.

استفاده از کود روی و بر (فروت ست)

باغداران با توجه به امکانات و ویژگی های اقلیمی می توانند بعد از تورم جوانه ها و قبل از باز شدن شکوفه ها و یا بلافاصله بعد از برداشت محصول که حداقل 3 هفته قبل از خزان برگها است اقدام به محلول پاشی نمایند. این محلولپاشی به ویژه هنگامی که همراه با استفاده از عنصر  “روی و بر”  (اصطلاحا فروت ست) باشد، در مقاومت شکوفه ها به سرمای بهاره نیز موثر می باشند. البته در صورتی که نتایج تجزیه برگ، موید نیاز به محلول پاشی این عناصر نیز می باشد. اگر محلول پاشی بعد از برداشت میوه انجام شود نیتروژن جذب برگها می شود. این نیتروژن در هنگام خزان، به سمت جوانه ها و پوست شاخه ها و تا حد کمتری به ریشه منتقل و ذخیره می شود و منبع خوبی برای اطمینان از تغذیه نیتروژنی جوانه های گل در آغاز فصل بعدی رشد می باشد.

فروت ست

فروت ست (Fruit set) روشی از کوددهی بوده که مواد مغذی گیاه در زمان تشکیل میوه و یا بعد از برداشت آن به منظور افزایش عملکرد و یا بالا بردن توانایی درخت در تولید جوانه ها اطلاق میشود. در لغت عبارت فروت ست به معنای فرآیندی بوده که طی آن گل به میوه تبدیل میگردد. در این مرحله اندازه میوه مشخص شده و تامین مواد مغذی به میزان کافی و متعادل بسیار مهم است.

کود فروت ست میکرولیک

♦ مقاومت شکوفه های سیب به سرمای بهاره

♦ جلوگیری از سال آوری باغات میوه

♦ کمک به گرده افشانی و افزایش گلدهی درختان سیب

♦ افزایش تبدیل گل به میوه

کود فروت ست میکرولیک (برای خرید این کود روی آن کلیک کنید.)

مصرف کودهای دارای فسفات

علایم ظاهری کمبود فسفر به ندرت در باغهای بارده سیب، دیده می شود.

عکس کمبود

فرایند تثبیت فسفات در خاک

در کمبود شدید فسفر، برگها متمایل به ارغوانی شده و لبه های آن برنزی می شود. پس از افزودن کود فسفاتی به خاک، مجموعه ای از واکنش ها در خاک رخ می دهد که در نهایت پس از مدتی، غلظت فسفر در خاک کاهش می یابد. به مجموعه این واکنش ها، فرایند تثبیت فسفات گفته می شود. جذب سطحی فسفات بروی سطوح رس و کربنات کلسیم و رسوب فسفات کلسیم از اجزای این فرایند میباشد. امکان برگشت واکنش های فوق در طول زمان، تا حدی وجود دارد.

زمان و طرز جایگزاری فسفر در خاک

به همین علت شیمی فسفر در خاک، به ویژه خاک آهکی پیچیده می باشد. باتوجه به موارد فوق بهتر آن است که زمان و نحوه جایگذاری کودهای فسفاتی در باغ به گونه ای باشد که مقدار کافی از کود در مناطقی که فعالیت ریشه بیشتر است قرار گیرد. زیرا تحرک فسفر در خاک کم است.

کاربرد فسفر همگام با کاشت نهال سیب

با توجه به آزمون خاک از باغ سیب در صورت ناکافی بودن فسفر خاک،  کاربرد آن در زمان کاشت نهال مفید است. زیرا باعث گسترش بهتر ریشه در سالهای اول احداث باغ می شود. برای مصرف کود فسفاتی در این زمان ، انواع دانه ای مناسبتر از انواع ریزدانه است. زیرا به علت تماس کمتر با خاک، در درازمدت کارایی بیشتری خواهد داشت.

دلایل عدم جذب و نیاز فسفر در باغات سیب

1-هرچه بافت خاک، سنگین تر باشد(رسی) تحرک کود فسفاتی در خاک کمتر می شود. در این شرایط باید کود فسفاتی را در اعماق پایین تر جایگذاری کرد.

2-عدم فعالیت کافی ریشه ها علیرغم بالا بودن غلظت فسفر در خاک می باشد. این امر نیز ممکن است ناشی از بیماری و تهویه ناکافی ناشی از آبیاری سنگین و یا موارد دیگر باشد.

بسیاری از تحقیقات نشان می دهد که افزودن کود فسفاته به باغهای چند ساله، سودده نیست. زیرا درختان سیب، مقادیر زیادی از فسفر را در اندامهای خود شامل ریشه و ساقه، ذخیره نموده اند. همچنین باغهایی که هر سال مقادیر زیادی کود دامی دریافت می کنند، معمولا نیازی به مصرف کود فسفاتی ندارند.

ارزانترین منابع تامین فسفر برای باغهای سیب

کودهای دامی حدودا (دارای 0.3 درصد پنتااکسیدفسفر و آزادکننده فسفر تثبیت شده خاک)

سوپر فسفات ساده (دارای حدود 16 درصد پنتااکسیدفسفر قابل جذب)

خروج فسفات از باغ از طریق میوه کم است.

عوامل تایین کننده میزان فسفر برای درختان سیب

1-نتایج تجزیه برگ

2-نتایج تجزیه خاک

◊غلظلت مناسب فسفر معمولا بین 200 تا 1000 گرم برای هر درخت می باشد.

کودهای فسفاتی موسوم به  “با حلالیت بالا”  نیز اثربخش هستند ولی معمولا هزینه بیشتری را به باغدار تحمیل می کنند. مصرف این کودها به همراه آب آبیاری نیز از اثربخشی آنها می کاهد.

مصرف کودهای پتاسیمی

در اقلیم خشک و نیمه خشک، که خاکهای آهکی سطح زمین را می پوشانند، معمولا مقدار پتاسیم قابل جذب خاک برای گیاهان کافی می باشد. حال اگر مقدار پتاسیم خاک جوابگوی نیاز درختان سیب نباشد باید برای رفع آن اقدام کرد. غلظت پتاسیم در محدوده ی 1.2 تا 2 درصد در برگ درختان سیب در اواسط تابستان، بیانگر تغذیه پتاسیمی مطلوب درختان سیب می باشد.

کود بیوسکانشیال 2 امکس

♦ رفع نیاز پتاسیم درختان سیب

♦ افزایش میزان قند، طعم و کیفیت میوه سیب  

♦ افزایش مقاومت در برابر بیماری ها در درختان سیب

♦ افزایش رشد و تناژ میوه سیب

کود بیوسکانشیال 2 امکس (برای خرید این کود روی آن کلیک کنید.)

عوارض بیشبود پتاسیم در سیب

کاهش خاصیت انبارمانی میوه

تشدید بیماریهای فیزیولوژیک

◊دلایل کمبود پتاسیم برگی (کمتر از 1.2 درصد) در درختان سیب

1-جذب کم پتاسیم توسط ریشه بدلیل ضعف سیستم ریشه ای درختان سیب

2-عدم جایگذاری کود در لایه های زیرین خاک(محل فعالیت ریشه ها) در طی سالیان گذشته

3-خشکی خاک

نسبت نیتروژن به پتاسیم

تنظیم نسبت نیتروژن به پتاسیم در برگ، در محدوده 1 تا 1.5 درصد نیز، ضروری است. یعنی اگر غلظت هریک از این دو عنصر به تنهایی کافی باشد ولی نسبت از 1.5 بیشتر باشد مثلا مصرف بیش از حد کود نیتروژنی که بر کیفیت میوه اثر منفی میگذارد.

تاثیرات کمبود پتاسیم در درختان سیب

عکس

• اندازه تاج درخت کوچکتر از حالت معمول می شود.
• میوه نیز کوچکتر و پوست آن کمرنگ تر از حالت عادی می شود.
• در صورت کمبود خیلی شدید پتاسیم، گلدهی و تشکیل میوه مختل میشود.
• در کمبود شدید، برگهای پیر به رنگ سبز متمایل به آبی شده و به تدریج لبه برگ دچار سوختگی می شود. با ادامه کمبود، سوختگی به سمت داخل برگ پیشرفت می کند.
• کمبود پتاسیم پنهان(فاقد علایم کمبود) کاهش عملکرد محتمل می باشد.

♦به هر حال اندازه گیری غلظت پتاسیم در برگ، روش مناسبی جهت اطمینان از تغذیه پتاسیمی مطلوب درختان سیب می باشد.

♦با توجه به تحرک کم کودهای پتاسیمی در خاک و همچنین امکان تثبیت آنها در خاک بهتر آن است که در اواخر اسفند، کود پتاسیمی به صورت خاکی چالکود و یا اختلاط با خاک، مصرف شود.

♦ انواع کودهای پتاسیمی مناسب برای مصرف در باغ سیب

1- کلرید پتاسیم

2-سولفات پتاسیم(دارای 50 درصد اکسیدپتاسیم، به صورت آبیاری از اثربخشی آن می کاهد.)

♦مقدار مصرف معمولا بین 50 تا 350 گرم برای هر درخت میباشد.

در غیر این صورت بایستی پس از برداشت میوه، کود حاوی این عنصر را محلول پاشی کنید.

مصرف کودهای کلسیمی

غلظت کلسیم در خاکهای ایران زیاد است. به همین علت، در بسیاری از موارد، تجزیه برگ درختان سیب، نشاندهنده غلظت قابل قبولی از کلسیم در برگ می باشد. با این حال مشاهده گردیده که غلظت کلسیم در میوه، ناکافی می باشد.

تاثیر کمبود کلسیم در میوه سیب

میوه های دارای کلسیم کم، سرعت تنفس بالاتری داشته و زودتر می رسند. در این حالت، هنگام نگهداری در انبار و یا از زمان بسته بندی تا فروش، بافت میوه نرم شده و دچار ناهنجاریهایی چون لکه تلخی و لکه چوب پنبه ای و اسکالد می شود.   

عکس

غلظت مناسب کلسیم در برگ درختان سیب، از 1.5 تا 2 درصد است. برای استحکام بافت و انبارمانی خوب، بهتر است تا این غلظت بیش از 1.5 درصد باشد.

*گاهی ممکن است غلظت کلسیم در برگ زیاد باشد ولی مقدار کافی از آن به میوه منتقل نمی شود.

انتقال کلسیم به میوه سیب

4 تا 6 هفته پس از پایان گلدهی و تشکیل میوه، کلسیم تنها از طریق آوندهای چوب به میوه های تازه تشکیل شده، منتقل می شود. در این مرحله از رشد میوه، سلولها به سرعت تکثیر شده و برای تشکیل دیواره های سلولی جدید، به مقدار زیادی کلسیم نیاز دارند. برای این منظور بایستی در خاک مقدار کافی کلسیم قابل جذب وجود داشته باشد تا میوه ها با بافت محکم و مناسب برای انبارمانی تشکیل شود. پس از آن تقسیم سلولی در میوه کند شده و در مقابل رشد طولی سلول های گوشت میوه، آغاز می شود. در این مرحله آوندهای آبکش، با انتقال شیره پرورده از برگ به میوه، کلسیم میوه را نیز تامین می نمایند.

مشکل عمده تامین کلسیم از طریق آوندهای آبکش

مشکل عمده تامین کلسیم از طریق آوندهای آبکش، کند بودن حرکت کلسیم در این آوندها است. هرچه غلظت کلسیم در شیره پرورده و بالتبع سرعت انتقال آن به میوه کمتر باشد احتمال بروز ناهنجاری های فوق الذکر در میوه بیشتر می شود.

کود کوآد 14 امکس 

♦ رفع قطعی کمبود کلسیم در میوه سیب

♦ افزایش ضخامت گوشت و پوست میوه  

♦ افزایش عمر و ماندگاری در انبارداری میوه سیب

♦ کمک به خوش فرمی و سایزگیری میوه ها

کود کوآد 14 امکس  (برای خرید این کود روی نام آن کلیک کنید.) 

راهکارهای افزایش غلظت کلسیم در میوه سیب

1-مصرف مناسب کود نیتروژنی

با مصرف بیش از حد کود نیتروژنی، رشد رویشی درخت تشدید شده و بیشتر کلسیم جذب شده از خاک، به برگها و شاخه ها منتقل شده و سهم کمی برای میوه ها باقی می ماند. به طور کلی، در صورتی که رشد سرشاخه ها در سال بیش از 40 سانتیمتر باشد احتمال کمبود کلسیم در میوه وجود دارد.

2-مصرف متعادل و به اندازه کودهای پتاسیمی و منیزیمی

مصرف بیش از حد این کودها، هم جذب کلسیم از خاک و هم انتقال کلسیم به میوه را مختل می کند. این مطلب به ویژه در تابستانهایی که هوا گرمتر از میانگین باشد مهم است. به عنوان مثال گرمای بیش از حد در سالهای 1391 تا 1393 ؛ باعث شیوع عارضه لکه تلخی میوه سیب در بسیاری از باغات منطقه سمیرم و بویژه منطقه پادنا گردید.

3-توجه به تغذیه عنصر بور

کمبود بور باعث می شود تا از تحرک کلسیم در اندامهای درخت کاسته شده و مقدار کمتری از آن به درخت انتقال می یابد.

4-هرس زمستانه مناسب

هرس بیش از حد درختان، رشد رویشی در سال آینده را تشدید می کند. به این ترتیب کلسیم بیشتر به برگها و شاخه ها هدایت شده و سهم کمتری برای میوه ها باقی می ماند.

5-تولید میوه سیب با اندازه متوسط

در شرایط یکسان، هرچه اندازه میوه بزرگتر باشد، غلظت کلسیم آن کمتر می شود. میوه های بزرگتر معمولا هنگامی دیده می شوند که بار درخت کم باشد. کم باری درخت، رشد رویشی را نیز تشدید می کند که به نوبه خود کاهش غلظت کلسیم در میوه را ایجاد می کند. کاهش عملکرد در سال نیاور، ریزش زیاد به دلیل عدم گرده افشانی مطلوب، وقوع تگرگ و وزش تندباد، خشکی و تنک گل و میوه، از جمله عواملی به شمار می روند که موجب افزایش بیش از اندازه میوه های باقی مانده روی درخت می شوند.

6-آبیاری مناسب

خشکی محیط ریشه باعث خواهد شد تا برگ ها مقداری از آب و کلسیم موجود در میوه را به سوی خود بکشانند. به این ترتیب مقدار کلسیم میوه کاهش خواهد یافت. در صورتی که غلظت کلسیم در حد لازم نباشد، محلول پاشی میوه با کلرایدکلسیم 78% ، توصیه می شود. ده روز پس از ریزش گلبرگها، می توان اولین محلول پاشی را با غلظت 2 در هزار انجام داد. تکرار آن پس از دو هفته و در کل سه تا چهار مرتبه تکرار آن تا حد زیادی از بروز ناهنجاریها جلوگیری می کند.

♦احتیاط های مربوط به محلول پاشی کودهای کلسیمی برای جلوگیری از سوختگی میوه

الف: هنگامی که هوا سرد و مرطوب بوده و محلول به مدت طولانی تری بروی برگ و میوه باقی مانده و دیرتر جذب می شود و یا اینکه هوا خیلی گرم باشد یعنی اگر دما از 25 درجه سانتیگراد بیشتر باشد، نباید محلول پاشی انجام شود.

ب: همچنین در صورتی که شوری آب و خاک بالا باشد، محلول پاشی با کلرایدکلسیم می تواند مخاطراتی برای درخت به همراه داشته باشد. بهتر است در این شرایط با متخصصان مشورت نمایید.

7-مصرف کودهای دارای منیزیم

غلظت منیزیم معمولا در خاکهای کشور ما کافی می باشد. غلظت مناسب منیزیم در برگ درختان سیب بیش از 0.2 درصد گزارش شده است.

عکس

علایم کمبود منیزیم

برگها دچار زردی و سوختگی بین رگبرگ

خزان و ریزش زودهنگام برگ درخت

کاهش گلدهی

کاهش تبدیل گلها به میوه

◊نسبت غلظت پتاسیم به منیزیم در برگ نیز عامل مهمی در تشخیص نیاز درخت به کود منیزیم دار می باشد. اگر نسبت فوق بیشتر از 1.5 باشد، مصرف کود منیزیمی مفید خواهد بود حتی اگر غلظت آن در برگ کافی بنظر برسد. از دلایل افزایش این نسبت، مصرف بیش از حد کودهای پتاسیمی، در باغها است که بایستی از آن اجتناب کرد. کودهای منیزیمی را می توان با غلظت 5 در هزار، محلول پاشی کرد. تا 20 روز پس از تشکیل میوه، مناسبترین زمان برای این محلول پاشی است.

8-مصرف کودهای دارای گوگرد

اگر تجزیه برگ کمبود این عنصر را نشان دهد که یعنی کمتر از 0.1 درصد باشد بنابراین افزودن 200 کیلوگرم گوگرد به خاک در هکتار، راه حل این مشکل است. استفاده از گوگرد کشاورزی نیز پس از گذشت زمان لازم برای اکسید شدن و تولید سولفات، موثر می باشد. البته انواعی از کود گوگردی به همراه تیوباسیلوس که باکتری اختصاصی اکسیدکننده گوگرد است نیز در بازار موجود است که گاهی در تامین سریعتر سولفات برای درخت، موثر است. محلول پاشی با کودهای سولفات (حالت فعال عنصر گوگرد) عناصر غذایی مانند روی و منگنز، در رفع کمبود احتمالی بسیار موثر است.

برای دریافت گوگردمعدن زرکوه برای باغ درختان سیب با کارشناسان کشاورزنت (09112736082-09917916682) تماس حاصل فرمایید.

9-مصرف کودهای دارای آهن

با این که مقدار آهن در خاکهای کشور ما کم نیست اما بیشتر آن بگونه ای است که قابل جذب گیاه نمی باشد. به همین علت در برخی باغهای سیب کمبود آهن به چشم می خورد. در چنین شرایطی ابتدا برگهای سرشاخه های درخت سیب به زردی می گراید. به همین علت، شدت سبزی برگ و یا به عبارت دقیق تر، مقدار کلروفیل موجود در واحد سطح برگ، بهترین معیار جهت ارزیابی شدت کمبود آهن می باشد و نمی توان تنها به تجزیه برگ اعتماد کرد.

♦در خاکهای آهکی، بی کربنات موجود در محلول خاک، مانع عمده جذب آهن توسط ریشه می شود. هرچه رطوبت خاک بیشتر باشد غلظت بی کربنات نیز بیشتر می شود. به همین علت کلید مبارزه با کمبود آهن در باغهای سیب، آبیاری به اندازه می باشد. آبیاری سنگین نیز، عامل اصلی بروز کمبود آهن است.

کود آهن باواریا آلمان

♦ تقویت گلدهی درختان سیب

♦ رفع کمبود آهن سریع حتی در خاک های قلیایی و آهکی

♦ بهبود فتوسنتز و سطح سبز برگ درختان سیب

♦ افزایش مقاومت درخت به انواع تنش ها

♦ کمک به رشد و نمو گیاهی درختان

♦ افزایش رشد ریشه و شادابی درختان 

کود آهن باواریا آلمان (برای خرید این کود روی آن کلیک کنید.)

شدت کمبود آهن، در یک باغ در سالهای مختلف، ممکن است متفاوت باشد. به عبارت دیگر آب و هوا بر این پدیده تاثیرگذار است. در بهارهای سرد و پربارش، احتمال بروز کمبود آهن بیشتر است. همچنین قسمتهای مختلف یک باغ، ممکن است این عارضه را با شدت های مختلف نشان می دهند. این حالت ناشی از تفاوت های موجود در خاک، غیریکنواختی آبیاری و تفاوتهای ژنتیکی درختان با منشا پایه بذری، می باشد.

علایم کمبود آهن

علایم ظاهری کمبود آهن معمولا در اوایل بهار مشاهده می شود. با پایان یافتن سرمای زمستان، رشد سرشاخه ها آغاز می گردد و در نتیجه نیاز به جذب آهن، افزایش می یابد و شرایط برای بروز کمبود آماده می گردد. در این زمان، بارندگی فراوان باعث کاهش تهویه و افزایش غلظت بی کربنات در محلول خاک می شود و ریشه ها بایستی به دشواری از خاکی آهن جذب کنند که هنوز به اندازه کافی گرم نشده باشد. در برخی از باغها پدیده کمبود آهن چند سال پس از کاشت نهالها، آغاز می شود. افزودن کودهای معدنی آهندار، مانند سولفات آهن به خاک چندان اثربخش نخواهد بود، مگر آنکه به همراه مقادیر فراوانی ماده آلی باشد.

کلاتهای آهن در تغذیه درختان سیب

کلاتهای آهن موثرترین کودها برای مقابله با کمبود آهن می باشند. از میان کلاتهای آهن، تنها کلات هایی با بنیان EDDHA, EDDHMA, EDDHSA, HBED برای مصارف خاکی مناسب می باشند. کلاتهایی با بنیان DTPA و EDTA بیشتر برای محلولپاشی مناسب هستند و هنگام مصرف خاکی، کارایی کمی دارند. اثربخشی کلات آهن با بنیان   EDDHA تا حد زیادی به درصد ایزومرهای اورتو-اورتوی موجود در آن وابسته است. بهتر است حداقل دارای 4.8 درصد از این ایزومر باشد.

زمان مصرف کلات های آهن

پس از افزودن به خاک ، آهن موجود در کلات، به راحتی توسط ریشه جذب و به اندامهای هوایی و برگ منتقل شده و وارد چرخه سوخت و ساز گیاه می شوند. کلاتهای آهن در صورت مصرف در اوایل فصل رشد در خاکهای سرد و یا خاکهای خیلی مرطوب، کارایی کمتری دارند و بهتر است در ابتدای مرحله رشد سریع سرشاخه ها به همراه آب آبیاری مصرف شوند.

♦همواره بایستی به راهنمای مصرف این کودهای کلاته توجه کرد و از مقدار لازم آنها استفاده کرد.

ایجاد اختلال آهن در جذب منگنز

به خاطر داشته باشید که پس از مصرف کلاتهای آهن به ویژه در صورتی که بیش از مقدار لازم استفاده شوند ممکن است جذب منگنز مختل شود. بنابراین از طریق آزمون برگ این مورد را تحت نظر داشته و در صورت لزوم، کود منگنز را محلول پاشی کنید.

*ایجاد مسمومیت مس ضمن مصرف آهن در تغذیه درختان سیب

همچنین در صورت استفاده گسترده از سموم مسی، مصرف خاکی کلاتهای آهن، می تواند منجر به بروز مسمومیت مس درختان شود. در این حالت زردی برگ درختان و همان کمبود آهن، با مصرف کلات آهن، بخوبی برطرف نمی شود. با توجه به قیمت بالای کلاتهای آهن، روشهای بهینه مدیریتی برای مقابله با کمبود آهن همواره ارجح می باشند. مصرف کلات آهن بایستی آخرین راهکار باشد. فراموش نکنید که نیاز به کلات آهن، به معنای آن است که مدیریت عمومی باغ دارای اشکالات اساسی است. پس چه بهتر که با اصلاح آن، نیازی به کلات های وارداتی و گران قیمت، نباشد.

10-مصرف کودهای دارای روی

علایم کمبود روی

اختلال شدید در گلدهی و میوه دهی درختان

کاهش رشد کلی(کوتاهی و کوچکی درخت)

جارویی شدن سرشاخه ها در صورت کمبود شدید

◊در باغ سیب باید حتما از مصرف بی مورد کود فسفاتی اجتناب کرد. در غیر این صورت کمبود روی شدت یافته و باغدار زیان می بیند. در صورتیکه مقدار روی قابل استفاده خاک کمتر از یک میلیگرم بر کیلوگرم باشد تجزیه برگ نیز نشان دهنده کمبود باشد، مصرف خاکی کود سولفات روی توصیه می شود. در واقع محدوده مناسب غلظت عنصر روی حدود 15 تا 20 میلیگرم بر کیلوگرم می باشد. در این حالت بسته به شدت کمبود تا 500 گرم سولفات روی برای هر درخت بالغ توصیه میشود.

زمان محلول پاشی سولفات روی در تغذیه درختان سیب

محلولپاشی با سولفات روی نیز در درمان کمبود موثر است. زمان مناسب این محلولپاشی در هنگام تورم جوانه ها و قبل از باز شدن شکوفه یا پس از ریزش گلبرگها، یا پس از برداشت میوه و تا دو هفته قبل از خزان، با غلظت 5 در هزار می باشد. این محلول پاشی ها، به ویژه در طول فصل رشد برای افزایش محصول در سال آینده نیز موثر است.

11-مصرف کودهای دارای منگنز

غلظت مناسب منگنز در برگ درخت سیب از 25 تا 150 و در خاک 1.5 میلیگرم در کیلوگرم می باشد. با توجه به وابستگی شدید منگنز قابل جذب خاک به شرایط محیطی، بهتر است مدیریت کوددهی آن براساس غلظت منگنز در برگ باشد.

عکس

برگ درخت دچار کمبود منگنز زردی خاصی در بین رگبرگها نشان می دهد. مصرف سولفات منگنز برای رفع کمبود توصیه می شود. با توجه به تثبیت شدید منگنز در خاک، محلولپاشی سولفات منگنز ارزانتر از سایر روشهاست. زمان مناسب این محلول پاشی، پس از ریزش گلبرگها و یا پس از برداشت میوه تا دو هفته قبل از خزان، با غلظت 5 در هزار می باشد. سمپاشی با قارچکشهای دارای منگنز، اثرات مفیدی از جهت تامین منگنز نیز خواهد داشت.

زمان و مقدار مصرف منگنز در تغذیه درختان سیب

در صورتی که برنامه منظمی برای افزودن کود دامی و آلی وجود داشته باشد شاهد کمبود منگنز در درختان سیب نخواهیم بود. در صورت ضروری بودن مصرف خاکی معمولا 50 تا 100 گرم سولفات منگنز برای هر درخت بالغ، توصیه می شود که بهتر است به صورت چالکود همراه با مواد آلی باشد.

12-مصرف کودهای دارای مس

در خاکهای آهکی کشورمان، معمولا مشکل تغذیه مس برای درختان سیب رخ نمی دهد اما در صورت بروز ، با کاهش رشد شاخه ها و یا حتی مرگ آنها مواجه خواهیم شد. غلظت مناسب مس در برگ درختان سیب، 5 تا 20 میلیگرم در کیلوگرم گزارش شده است. بسیاری از سموم قارچ کش، حاوی مس هستند و سم پاشی با این سموم به افزایش غلظت مس در برگ می انجامد. حد مناسب غلظت مس قابل جذب در خاک، 0.6 میلیگرم در کیلوگرم گزارش شده است. البته مصرف این کود بهتر است بر مبنای تجزیه برگ باشد.

بهترین راه برای جبران کمبود مس در تغذیه درختان سیب

در صورتی که غلظت مس در برگ درختان ناکافی باشد بهترین راه برای جبران آن محلول پاشی با سولفات مس است. این محلول پاشی بهتر است بعد از برداشت انجام شود تا میوه ها دچار زنگار نشوند.

13-مصرف کودهای دارای بر

حضور مقادیر فراوان کلسیم در خاکهای آهکی، تا حدی از قابلیت جذب بر برای درختان سیب می کاهد. البته در بسیاری از باغات، به علت شوری آب و خاک، با سمیت بور مواجه هستیم. فاصله بین کمبود و سمیت این عنصر بسیار کم، و درختان سیب زود مسموم میشوند.

*در صورت افزودن سالانه کود دامی به خاک، معمولا کمبودی از نظر این عنصر وجود نخواهد داشت.

*حد مناسب غلظت بور در برگ درختان سیب بین 20 تا 50 میلیگرم در کیلوگرم گزارش شده است.

علایم کمبود بر در درختان سیب

1- کاهش تشکیل میوه (بارزترین)

2- تاخیر در رشد و نمو جوانه ها و گلدهی

3-کاهش تعداد شکوفه ها

محلول پاشی بر برای تغذیه درختان سیب

*در صورت کمبود، محلول پاشی اسیدبوریک با غلظت 5 در هزار روش مناسبی است. زمان مناسب این محلول پاشی، در هنگام تورم جوانه ها  و قبل از باز شدن شکوفه ها و پس از ریزش گلبرگها و یا پس از برداشت میوه که تا دو هفته قبل از خزان می باشد. بسته به شدت کمبود، یک و یا هر سه بار محلولپاشی توصیه می شود. در صورت ضروری بودن مصرف خاکی، 25 تا 100 گرم اسیدبوریک برای هر درخت بالغ توصیه می شود.

14-مصرف مواد محرک رشد و کودهای زیستی تحت عناوین

1-اسید هیومیک

2-اسید فولویک

3-اسیدهای آمینه

4-جلبک های دریایی

5-ضدیخ های گیاهی و غیره

◊این مواد با عنوان کلی  “محرکهای رشد” یاد می شود.

 همچنین کودهای متنوع زیستی با عناوین

1-میکروبی تیوباسیلوس

2- میکروبی ازتوباکتر

*اثربخشی این مواد، وابسته به عوامل متعدد محیطی مانند شرایط آب و هوایی و خاک و مدیریتی ، کیفیت کود و شرایط باغ مانند کوددهی و آبیاری می باشد. بهتر است باغدار ابتدا آنها را بروی چند درخت به صورت آزمایشی مصرف و پس از اطمینان از اثربخشی و صرفه اقتصادی آنها، در مدیریت جامع باغ لحاظ نمایند.

نکات مهم درباره محلولپاشی عناصر غذایی

در شرایط زیر، اثربخشی بیشتری از محلول پاشی انتظار می رود؛

1-پایین بودن سطح حاصلخیزی خاک و عدم مصرف خاکی کود در زمان مناسب.

2-پخش سطحی و عدم اختلاط با خاک کودهای غیرمتحرک مانند کودهای فسفاتی و پتاسیمی می باشد. در این حالت علیرغم مصرف کود، عناصر غذایی در دسترس ریشه نبوده و درخت دچار کمبود است.

3-نیاز گیاه به عناصر غذایی بیش از توان جذب ریشه باشد:

• از جمله هنگامی که:

الف) شرایط خاک به گونه ای باشد که حلالیت و یا انتقال عناصر غذایی به سمت ریشه را محدود می کند که می توان به عواملی مانند: آهک زیاد و PH بالا و رسوب کردن عناصر غذایی در خاک و غلظت بالای یونهای رقیب، ریشه ضعیف و رطوبت کم و رطوبت خیلی زیاد و یا تهویه ناکافی خاک اشاره کرد.

ب) بروز اختلال در فیزیولوژی گیاه؛ مثلا سردی بیش از حد خاک در اوایل بهار، باعث عدم توانایی ریشه برای جذب عناصر غذایی به مقدار کافی می شود و این در حالی است که قسمت هوایی درخت، فعال و جوانه ها نیازمند دریافت عناصر غذایی می باشند.

ج) در دوره اوج نیاز به عناصر غذایی که شامل مراحل: رشد سریع میوه و سرشاخه ها به ویژه در یک سال آور و بسیار پرمحصول است. در این حالت ممکن است حتی در خاکهای کودداده شده، ریشه نتواند نیاز درخت را تامین کند.

د) وقتی نیاز موضعی در یک قسمت از درخت، به عنصر غذایی به خصوص نیتروژن و پتاسیم، بیشتر از ظرفیت انتقال آن عنصر از خاک و یا سایر قسمتهای درخت باشد. به همین علت گاهی ، فقط در برگهای نزدیک میوه های ، علایم کمبود عناصر غذایی دیده می شود. همچنین تحرک کم کلسیم در آوند آبکش، ممکن است باعث کاهش انتقال به میوه شده و محلول پاشی ضروری شود.

ه) بروز دوره های طولانی خشکی یا رطوبت زیاد، باعث کندی جریان تبخیر و تعرق در آوند چوبی شده و انتقال عناصر غذایی کم تحرک در آوند آبکش مانند کلسیم و منگنز را محدود می کند.

اختلاط مواد در محلول پاشی های درختان سیب

با توجه به هزینه بر بودن عملیات محلول پاشی و نیز امکان آسیب رسانیدن به پوست میوه باعث کاهش بازارپسندی می شود بنابراین بهتر است مدیریت باغ به گونه ای باشد که تا حد امکان نیازی به محلول پاشی نباشد. برای کاهش هزینه ها ادغام عملیات سمپاشی و محلول پاشی عناصر غذایی بسیار موثر است مشروط بر آنکه قابلیت اختلاط براساس جداول مربوطه وجود داشته باشد.

15-نمونه برداری از خاک

نمونه برداری صحیح از خاک باغ، کاری مهم و نه چندان ساده می باشد. اگر نمونه خاک به گونه مناسبی تهیه نشود ، نتایج بدست آمده از آزمایشگاه؛ از صحت کافی برخوردار نبوده و اقدامات بعدی که براساس نتایج آزمون خاک انجام می شود مانند کوددهی و نیز به درستی انجام نمی شود.

نکات نمونه برداری صحیح از خاک باغات سیب

• مساحت قطعات نمونه برداری نباید بیش از یک هکتار باشد.
• تهیه نمونه باید زمانی صورت بگیرد که خاک در حالت رطوبت طبیعی بوده و آبیاری نشده باشد و یا گاورو باشد و همچنین خاک یخزده نباشد.
• نمونه خاک، از محل هایی که اخیرا کوددهی و یا سمپاشی شده تهیه نشود.
• نمونه ها بهتر است از قسمت بیرونی سایه انداز درخت تهیه شود.
• نمونه برداری از اعماق بیش از 30 سانتیمتری بهتر است در زمانی انجام شود که ریشه ها هنوز خواب هستند.
• هیچیک از ادوات نمونه برداری از قبیل بیل و بیلچه و دستکش و کیسه نمونه خاک نباید حاوی آلودگی های شیمیایی باشد و از ادوات گالوانیزه برای نمونه برداری استفاده نشود.
• اگر قرار است نمونه ها بیش از یک هفته منتظر آزمایشگاه باشند ، می بایست هواخشک شوند. از قسمتهایی از خاک باغ که در گذشته، کودهای شیمیایی و آلی را بصورت موضعی دریافت کرده اند که می تواند به صورت کانال کود یا چالکود باشند، نمونه برداری نشود مگر اینکه هدف خاصی در نظر باشد.
• نمونه خاک را از تمام عمق موردنظر بردارید. برای این کار ابتدا چاله ای تا عمق موردنظر کنده و خاک آن را به کناری بریزید و سپس از کنار آن، نمونه بردارید.

نمونه برداری از برگ درختان سیب

• توصیه مصرف کود در باغهای سیب، بایستی براساس نتایج تجزیه برگ باشد و از تجزیه خاک در هنگام احداث باغ و یا برای تفسیر نتایج تجزیه برگ استفاده شود. به علت خصوصیات فیزیولوژیکی درختان میوه، غلظت عناصر غذایی در برگهای درختان سیب با گذشت زمان تغییر می کند. این تغییرات در زمان خاصی از دوره رشد، به حداقل می رسد و تقریبا ثابت می ماند. این هنگام زمان مناسب برای نمونه برداری از برگ می باشد.

زمان مناسب برای نمونه گیری برگی درختان سیب

در باغ سیب 110 تا 125 روز بعد از آغاز ریزش گلبرگها یا چهار ماه بعد از آغاز گلدهی، زمان مناسب برای نمونه برداری از برگ است. برای نمونه برداری از برگ، ابتدا باغ را از نظر شرایط درختان مانند سن و نوع و رقم و اندازه رشد و شکل ظاهری برگ، و همچنین از نظر شرایط باغ مانند شیب زمین و روش آبیاری و جهت شیب و رنگ خاک به قطعات مختلف تقسیم کنید. سپس از هر قطعه، 8 تا 10 درخت را انتخاب کرده و پس از برداشت نمونه برگ از هر درخت، آنها را در یک پاکت کاغذی و یا کیسه پلاستیکی تمیز بریزید.

اطلاعات لازم برای نمونه گیری برگی

تمامی اطلاعات لازم از قبیل تاریخ و محل و زمان و نام نمونه بردار و نوع و رقم درخت و صاحب باغ را با خودکار بروی قطعه ای کاغذ نوشته و درون آن بیاندازید. کیسه ها را در یخدان به گونه ای که در معرض آب نباشند قرار دهید و به سرعت به آزمایشگاه ببرید. در صورت نرم و لهیده شدن نمونه ها، نتایج حاصل از تجزیه برگ فاقد ارزش می باشند.

نکات قابل توجه در نمونه گیری برگی از درختان سیب

• نمونه های پایه ها و واریته های مختلف را با یکدیگر مخلوط نکنید.
• از معدود درختانی که دارای ویژگی هایی مانند ضربه خوردگی از ادوات کشاورزی، آسیب جوندگان و سرمازدگی و یا آبگرفتگی ریشه گاه هستند نمونه برداشته نشود. البته اگر بخشی از درختان باغ، مشکل خاصی دیده شد، یک نمونه برگ از درختان مشکل دار و یک نمونه برگ از درختان سالم را تهیه تا جداگانه آزمایش شوند.
• هر نمونه دارای 50 تا 70 برگ باشد. نمونه های برگ باید از قسمتهای مختلف تاج درخت و چهار طرف آن، تهیه شود. از پاجوشها و یا تنه جوشها نمونه برداری نشود. از هر سرشاخه بیش از دو برگ برداشته نشود. از یک درخت نیز بیش از ده برگ برداشته نشود.
• از برگهای میانی شاخه های رشدیافته در سالجاری، نمونه بردارید. برگهای نزدیک به انتها و یا پایین این شاخه ها، همچنین برگ سیخک ها و شاخه های بارده، جهت نمونه برداری مناسب نیستند.
• برگها سالم و بدون آسیب دیدگی و بیماری باشند. بگونه ای که نماینده واقعی از برگهای تاج درخت باشند.
• برای جدا کردن برگ از ساقه و شاخه، از تیغه های فلزی استفاده نکنید.
• نمونه برداری باید قبل از محلول پاشی و یا سمپاشی صورت گیرد و در غیر این صورت، 10 روز پس از اعمال تیمار، نمونه برداری انجام شود.