بهترین کود برای میوه دهی پسته
تشکیل میوه پسته
درصد گل هایی که به میوه تبدیل می شوند از سالی به سال دیگر تغییر می کند و حدود 10 درصد میباشد. از عوامل موثر در افزایش میوه نشینی پسته، همزمانی گلدهی پایه های نر با پایه های ماده میباشد. گلهای پایه های نر بطور معمول زودتر باز شده و گرده افشانی می کنند. بهتر است جهت همپوشانی گرده، برای ارقام زودرس پسته از ارقام نر زودگل و برای ارقام دیررس پسته، از ارقام نر دیرگل استفاده گردد.
برای مدیریت گرده افشانی بهتر است در باغات پسته زمان گلدهی درختان نر شامل زود و متوسط و دیرگل مشخص شود و چنانچه برای رقم ماده غالب باغ، همپوشانی مناسبی نداشته باشد، نسبت به پیوند درختان نر مناسب از طریق سرشاخه کاری اقدام کرد. بعد از گرده افشانی، پریکارپ طی 5 تا 6 هفته رشد کرده و تقریبا به اندازه کامل خود میرسد. رشد جنین پس از کامل شدن افزایش حجمی پریکارپ، آغاز می گردد. زمان اولین تقسیم سلول تخم بطور متفاوت 4 تا 18 هفته و 6 هفته پس از باز شدن گلها گزارش شده است.
در کل وقتی پریکارپ به اندازه نهایی خود رسید و چوبی شدن آندوکارپ آغاز شد، رشد و نمو بذر شروع می شود. این الگوی رشد و نمو میوه متفاوت از سایر میوه های تک بذری است. چرا که در آنها رشد میوه به حضور و رشد و نمو جنین و بذر بستگی دارد.
برای آشنایی با بهترین کود برای میوه دهی پسته با کارشناسان کشاورزنت تماس حاصل فرمایید.
ریزش جوانه گل پسته
میوه های در حال نمو یک مخزن قوی برای مواد فتوسنتزی هستند. جوانه های گل بطور ضعیفی با میوه های در حال نمو برای دریافت مواد فتوسنتزی رقابت می کنند و این موضوع ممکن است دلیل ریزش آنها باشد. لیوآت و فرگوسن در سال 1994 گزارش کردند که محلولپاشی اوره در ترکیب با بنزیل آدنین بطور موفقیت آمیزی از ریزش جوانه های گل در پسته های رقم کرمان، ممانعت به عمل می آورد. تیمارهای اعمال شده باعث شد تا تعداد جوانه های موجود روی شاخه های تیمار شده با 25 میلیگرم در لیتر بنزیل آدنین در ترکیب با 3/0 درصد نیتروژن بصورت اوره به 2 تا 3 برابر شاخه های درختان شاهد افزایش پیدا کنند.
ریزش میوه
ریزش میوه ها یکی دیگر از مشکلات درختان پسته است. بطوری که در سالهای پرمحصول ، میزان ریزش به 80 درصد هم میرسد. نوع گرده، مشکلات گرده افشانی و لقاح، شرایط نامساعد محیطی و اختلال در جذب کربوهیدراتها و عناصر معدنی و مواد تنظیم کننده رشد از جمله برخی دلایل این پدیده گزارش شده اند. پلی آمین های آزاد همچون پوتریسین و اسپرمیدین و اسپرمین از جمله ترکیبات پلی کاتیونی با وزن مولکولی پایین می باشند و نشان داده شده است که از ریزش شدید میوه ها در انگور و انبه میکاهد.
تاثیر محلولپاشی پلی آمین های اسپرمین و اسپرمیدین به میزان زیادی بستگی به زمان کاربرد و غلظت مورد استفاده آنها دارد و به نظر می رسد که کاربرد پلی آمین اسپرمین نقش مهمی در جلوگیری از پدیده ریزش و همچنین بهبود رشد و نمو میوه و عملکرد شاخه های پسته ایفا می کند.
برای آشنایی با بهترین کود برای میوه دهی پسته با کارشناسان کشاورزنت تماس حاصل فرمایید.
پوکی پسته
پوکی نیز یکی دیگر از مشکلات فیزیولوژیکی پسته به شمار می آید. پژوهش ها نشان می دهند که تولید میوه های پوک ممکن است بدلیل مشکلات گرده افشانی و لقاح و شرایط نامساعد محیطی و همچنین تنش های تغذیه ای و شوری و خشکی رخ دهد. این عوامل می توانند سبب اختلال در توزیع مناسب کربوهیدرات ها و تنظیم کننده های رشد شده و تولید میوه های پوک را افزایش می دهند.
عدم وجود گرده کافی
عدم وجود گرده کافی که ناشی از کمبود درخت نر می باشد مهمترین عامل پوکی پسته بوده و باید به ازای هر 10 تا 15 درخت ماده، یک درخت نر در باغ پسته، وجود داشته باشد. در صورت کمبود درخت نر، حتما گرده افشانی مصنوعی انجام شود. اثبات شده است که نسبت بالایی از میوه های پوک از گلهایی که گرده افشانی نشده اند و یا آنهایی که در اواخر دوره پذیرش کلاله، گرده افشانی شده اند، حاصل می شوند که در نتیجه هر دو نوع، پارتنوکارپی رویشی و تحریکی است. این نتایج نقش بارز پارتنوکارپی را در پوکی پسته نشان می دهد.
همچنین گزارش شده است که بارندگی در زمان گرده افشانی پسته بدلیل کاهش گرده افشانی موثر، به افزایش پوکی ناشی از پارتنوکارپی منجر شده است. بطور کلی عدم تلقیح و یا تلقیح ناقص و ناسازگاری گرده با مادگی و گرده افشانی در زمان نامناسب و یا گرده افشانی گل ماده مسن و رشد ناکافی لوله گرده که بدلیل کمبود های تغذیه ای و یا شرایط نامناسب دمایی محیط و یا اثرات کمبود مواد غذایی بویژه کلسیم و بر، و شرایط نامناسب محیطی می تواند به پوکی پارتنوکارپی منجر شود. کمبود عنصر بر در مرحله گرده افشانی تا بستن میوه، نقش چشمگیری در بروز پوکی در پسته کاریهای تجاری دارد.
عدم رسیدگی و توجه کامل به درختان از جمله آبیاری کم و نامنظم و تغذیه نامناسب و عدم هرس درختان و غلبه آفات مکنده بویژه پسیل بر باغ باعث پرنشدن مغز پسته و یا ریزش جوانه های سال بعد میشود. پوکی در دو مرحله پیش می آید:
مرحله اول
مرحله اول در زمان گلدهی در فروردین ماه بدلیل کمبود مواد غذایی بویژه بر میباشد. این عنصر بروی جوانه زنی دانه گرده و افزایش رشد لوله گرده تاثیر بسزایی دارد و کمبود آن باعث کاهش تلقیح و کاهش باروری می گردد. چنانچه مقدار بر به کمتر از 120 میلیگرم بر لیتر برسد، عارضه پوکی رخ می دهد.
مرحله دوم
مرحله دوم در مرحله پر شدن مغز پسته که در تیرماه میباشد روی می دهد کمبود ذخایر هیدراتهای کربن و عناصر غذایی نیز منجر به پوکی پسته می شود.
خندانی پسته
در ارتباط با مشکل ناخندانی پسته، مشخص شده است که نوع گرده و باردهی زیاد و زمان نامناسب برداشت و تنش های آبیاری و تغذیه ای می تواند در بروز این پدیده نقش داشته باشد. اگرچه درصد ناخندانی در سالهای مختلف، متفاوت است اما تحقیقات نشان داده است که تا حدود 20 درصد محصول را می تواند تحت تاثیر قرار دهد. آبیاری ناکافی از اواخر مرداد تا اوایل شهریور بطور معناداری خندانی را کاهش می دهد.
ضمتا از اواخر اردیبهشت تا اوایل تیر، در صورت کم کردن میزان آبیاری ، خندانی افزایش می یابد. تیمارهای شیمیایی و هورمونی و شرایط تغذیه ای و محیطی و منابع گرده که رشد و نمو میوه و بخصوص رشد دانه و مغز را تحت تاثیر قرار می دهد، می توانند وقوع و میزان شکوفایی طولی آندوکارپ را تحت تاثیر قرار دهند. با توجه به اینکه پس از اتمام رشد و نمو مغز ، با گذشت زمان چه در باغ و چه در انبار ، میزان شکوفایی پسته افزایش می یابد، بنابراین خشک شدن آندوکارپ می تواند عامل ثانویه و تکمیل کننده شکوفایی طولی باشد.
عوامل موثر در خندانی پسته
تاثیر عملیات داشت
خندانی پسته در باغ، در اثر هرس که سبب سوق دادن ذخایر کربوهیدراتی از مناطق مصرف رویشی به میوه های در حال رشد و نیز متوقف ساختن و کنترل فعالیت رویشی می شود و همچنین تغذیه بویژه ازت و بر و روی و پتاسیم بدلیل تاثیر مثبت بروی رشد و نمو مغز افزایش می یابد. آبیاری درختان بویژه در دوره رشد و نمو مغز که از تیرماه تا شهریورماه میباشد، باعث افزایش خندانی پسته می گردد.
تاثیر منبع گرده و گرده افشانی
منبع گرده از دو طریق که عبارتند از تاثیرات گرده بر روی رشد و نمو جنین و بذر و همچنین بروی ویژگی های دیواره تخمدان و پوسته آندوکارپ در فرایندهای خندانی دخالت می کند. مطالعات نشان می دهد که میزان خندانی با تغییر منبع گرده تغییر می کند که از طریق تاثیر گرده بر میزان رشد و نمو و وزن و حجم بذر و مغز صورت می گیرد. براساس نتایج حاصل از پژوهشها مشخص شده است که نوع گرده بر زاویه دونیمه پوسته آندوکارپ در محل شکاف طولی تاثیر میگذارد.
به نحوی که هرچه این زاویه بزرگتر باشد، امکان شکوفایی آندوکارپ کمتر می شود. همچنین نتایج نشان داد که نوع گرده متازنیایی قاطعی بر ضخامت دیواره تخمدان و آندوکارپ دارد. همچنین میزان میوه های خندان با گرده افشانی گلهای مسن تر، کاهش می یابد. هرس، تغذیه، آبیاری، اصلاح و انتخاب پایه و رقم مناسب و منبع گرده مناسب و فراوری و خشک کردن مناسب پسته پس از برداشت، به عنوان راهکارهای عملی افزایش خندانی پسته بسیار حایز اهمیت می باشند. نتایج یک بررسی حاکی از افزایش میزان خندانی پسته رقم قزوینی در اثر تیمار درختان با روغن ولک در اسفندماه است.
برای آشنایی با بهترین کود برای میوه دهی پسته با کارشناسان کشاورزنت تماس حاصل فرمایید.
زودخندانی
زودخندانی نیز که چند هفته قبل از زمان برداشت رخ می دهد یکی دیگر از مشکلات تولید پسته است. از آنجایی که پسته های زودخندان، معمولا آلوده به زهرابه افلاتوکسین می شوند در پایانه های ضبط پسته، ایجاد مشکل می نمایند. از طرفی مشخص گردید که کمبود برخی عناصر معدنی و آبیاری نامناسب در افزایش پدیده زودخندانی موثر هستند.
پسته هایی که در میوه آنها قبل از برداشت، هم پوست آندوکارپ و هم پوست نرم اگزومزوکارپ، شکافته می شود زودخندان خوانده می شود که در شکل شماره 3-1 نشان داده شده است. زودخندانی ارتباط زیادی با بی نظمی در تامین مقدار آب مورد نیاز گیاه و دور آبیاری دارد. استفاده از روغن های معدنی زمستانی نیز در زودخندانی موثر است. همچنین نوع پایه می تواند در زودخندانی موثر باشد. در مطالعات انجام شده بر روی چند پایه پسته شامل پسته اهلی، سرخس، بنه و آتلانتیکا مشخص شد که پایه بنه بیشترین درصد خندانی را ایجاد می کند.
سال آوری
عدم تولید محصول یکنواخت و مادگی در سالیان متوالی را سال آوری می گویند. در درختان پسته وجود محصول زیاد در یک سال باعث ریزش جوانه های گل می شود. بطوریکه هرساله جوانه های گل فراوانی تشکیل شده اما بدلیل وجود محصول سنگین و ایجاد رقابت در جذب مواد غذایی و قندی بین جوانه های گل و میوه های در حال نمو ، درصد زیادی از جوانه های گل ریزش می کنند. ریزش جوانه های گل باعث کاهش و یا عدم تولید محصول شده و بدین طریق سال آوری ایجاد می شود.
غالبیت انتهایی
وجود غالبیت انتهایی در پسته باعث رشد رویشی بیش از حد جوانه انتهایی و جلوگیری از رشد جوانه های جانبی میگردد. عدم رشد جوانه جانبی باعث کاهش سطح میوه دهی و کاهش تولید محصول میگردد. در این شرایط تنها 2 تا 3 درصد از جوانه های رشد در سال به جوانه گل و مابقی به جوانه رویشی و حالت رکود تبدیل می شوند. ارقامی که دارای بیشترین سال آوری هستند عبارتند از : احمدآقایی و فندقی زودرس و ارقامی که دارای کمترین سال آوری هستند عبارت از: جندقی و شاه پسند و ایتالیایی می باشند.
برای آشنایی با بهترین کود برای میوه دهی پسته با کارشناسان کشاورزنت تماس حاصل فرمایید.
