برنامه تغذیه درختان بادام

برنامه تغذیه درختان بادام

 مقدمه

بادام درختی از خانواده Rosaceace و گونه Amygdalus است. گل بادام روی شاخه های یکساله به صورت جانبی و انفرادی پدیدار می شود و تمام ارقام بادام خودسترون و یا خود نابارور می شود و بنابراین بایستی در باغ، درخت گرده زا وجود داشته باشد. بادام یکی از گیاهان چوبی و چندساله و خزان دار بوده که غالبا به صورت درخت و در گونه های وحشی به صورت درختچه دیده می شود. این درخت در شرایط آب و هوایی مدیترانه ای و در نواحی که دارای تابستان های گرم و خشک و زمستان ملایم باشند به خوبی رشد می کنند.

• نیاز اکولوژیکی درخت بادام

دما مهمترین فاکتور اقلیمی برای بادام است. بادام برای جوانه زنی یکنواخت در بهار ، به سرمای زمستانه متوسطی نیاز دارند. درخت بادام سرمای زمستان را در حد متوسطی تحمل می کند ولی به علت زود باز شدن گلهای آن تحمل این درخت نسبت به سرمای بهاره کمتر است. نیاز سرمایی برای باز شدن عادی جوانه ها بسته به نوع رقم متفاوت بوده و از 700 تا 1000 ساعت پایین تر از دمای 2.7 درجه سانتیگراد متغییر است.

خواب جوانه ها به علت وجود غلظت زیاد قند در آنها می باشد. درخت بادام سرمای زمستانه را تا منفی 20 درجه سانتیگراد تحمل می کند. در صورتیکه سرما بیش از این حد باشد و سرد شدن هوا نیز به تدریج صورت گرفته باشد درخت بادام مقاومت بیشتری به سرما خواهد داشت.

عامل محدود کننده کاشت بادام، سرمای بهاره بخصوص در زمان گل یا بلافاصله پس از تشکیل میوه است. شیب های جنوبی برای کاشت بادام خیلی مطلوب است و زمین های هموار نیز در صورتی که دارای هوای ملایمی باشد می توانند مورد استفاده قرار گیرد. در مناطقی که سرمای زمستانه متداول است باید از ارقام دیرگل استفاده شود.

برنامه تغذیه درختان بادام

برنامه تغذیه درختان بادام با شروع باردهی براساس نیاز کودی درختان بادام و با توجه به تجزیه خاک و برگ صورت می گیرد. مقدار کود برای هر درخت با توجه به سن و حجم درخت تغییر می کند. به منظور تقویت درخت، رشد بهتر و تولید شاخه های بیشتر از کودهای شیمیایی و آلی استفاده شود.

• نیتروژن

در برنامه تغذیه درختان بادام، ازت از عناصر غذایی پرمصرف برای رشد درخت بادام است . از علایم کمبود ازت در درختان بادام می توان به رنگ پریدگی برگ ها و کوچک شدن آنها، خشکی شاخه های کوچک و کاهش تعداد میوه و کاهش محصول اشاره کرد. تامین ازت مورد نیاز درختان به صورت اوره سبب افزایش راندمان گرده افشانی و بسته شدن میوه شده و در نتیجه کیفیت محصول افزایش می یابد.

در برنامه تغذیه درختان بادام، بهتر است مصرف کودهای حاوی ازت به سه مرحله تقسیم شده و در ماه های بهمن و اسفند و اواخر فروردین ماه به گیاه داده شود. 90 درصد نیاز سالانه به نیتروژن بین مراحل میوه دهی و شکاف پوسته اتفاق می افتد بنابراین بهتر است بیشتر نیتروژن قبل از پر کردن هسته و شکافت پوسته و بقیه آن بعد از برداشت استفاده شود.

•  فسفر

حرکت فسفر در خاک بسیار کند بوده و مصرف فسفر در سطح خاک نیاز درخت را برآورد نمی کند. علایم کمبود فسفر، در باغات بادام با توجه به مصرف زیاد کودهای حاوی فسفر در سالهای گذشته و عدم تحرک این عنصر به ندرت مشاهده می شود. تنها درختانی که شدیدا مبتلا به کمبود فسفر باشند در اندازه برگ ها و همچنین در طول شاخه کاهش رشد مشاهده می شود.

•  پتاسیم

در برنامه تغذیه درختان بادام، پتاسیم یکی از عناصری است که تاثیر بسزایی در افزایش کمی و بهبود کیفی محصولات کشاورزی دارد. علایم کمبود پتاسیم در بادام از اواسط تابستان شروع شده و برگ ها رنگ پریده شده و اندازه برگ و رشد شاخه ها نیز کاهش می یابد. در شرایط کمبود شدید پتاسیم، نوک و حاشیه برگها نکروز می شود و گاها ممکن است نوک برگ به سمت بالا خم شود. در این حالت سایز میوه نیز کاهش می یابد.

•  روی و بر

در برنامه تغذیه درختان بادام، در میان عناصر ریزمغذی ، دو عنصر روی و بور اهمیت بیشتری در تشکیل و توسعه میوه در بادام دارند. روی از عناصر ریزمغذی است که جهت تشکیل و تولید میوه مناسب با اندازه مناسب آن مورد نیاز است. بر نیز برای متابولیسم گیاهان لازم است. همچنین این عنصر نقش مهمی در جوانه زنی و رشد لوله گرده دارد.

در صورت کمبود بر گلها به دلیل عدم تلقیح ، ریخته و یا به میوه های کوچک تبدیل می شود. در درختان بادام، کمبود بر موجب تولید صمغ در میوه های جوان می گردد. بهترین زمان استفاده از کودهای حاوی روی و بر انتهای فصل بعد از برداشت محصول قبل از خزان درخت و همچنین ابتدای فصل رویشی گیاه قبل از تورم جوانه ها می باشد. به ازای هر درخت مقدار 200 گرم سولفات روی خشک و یا 400 گرم سولفات روی آبدار در محل سایه انداز و ناحیه ریشه ها در اواخر اسفند همراه با سایر کودها زیرخاک می شود و یا با غلظت 5 در هزار 3 الی 4 هفته پس از ریزش گلبرگ ها به فواصل یک ماه روی برگ درختان پاشیده می شود.

همچنین پس از برداشت محصول در پاییز قبل از ریزش برگ ها و یکبار هم در زمان تورم جوانه ها، درختان با سولفات روی محلول پاشی می گردند. همچنین برای هر درخت مقدار 200 گرم سولفات منگنز و 150 گرم سولفات مس و 100 گرم اسید بوریک و 50 گرم سولفات منیزیم در نظر گرفته می شود.

• روش تغذیه برگی درختان بادام با پاشش کود محلول بروی درخت

1. آهکی بودن خاکهای ایران، بالا بودن PH خاک و کمبود رطوبت در قسمت های بالایی خاک در طول فصل رشد درختان به دلیل حاکمیت اقلیم خشک و نیمه خشک در کشورمان موجب شده است که جذب عناصری مانند پتاسیم و فسفر و عناصر کم مصرف که تحرک کمی در خاک دارند از کارایی کمتری برخوردار می باشند.
2. همچنین مصرف بی رویه برخی از کودها مانند کودهای فسفاته موجب شده که نه تنها ساختمان خاک تخریب شود بلکه تعادل جذب عناصر در خاک هم خورده و کمبود عناصر آهن و روی تشدید می شود.
3. تغذیه برگی درختان میوه روشی است که نه تنها موجب مصرف بهینه و متعادل عناصر غذایی و افزایش عملکرد و بالا رفتن کیفیت میوه می شود بلکه با کاربرد این روش، از مصرف بی رویه کودها و خطرات آلودگی زیست محیطی و آبهای زیرزمینی و تخریب ساختمان خاک جلوگیری می شود.
4. برای استفاده بهینه از کودهای شیمیایی در مناطق خشک و به خصوص در باغات دیم بادام ، تغذیه برگی درختان بادام یا مصرف کودها به روش محلول پاشی برای افزایش عملکرد و بالا رفتن کیفیت محصول یک امر ضروری می باشد.
5. مقدار مصرف 15 تا 20 کیلوگرم نیترات آمونیوم برای هر درخت در هر 10 هفته برای درختان بدون بار مناسب است ولی در درختان بارور باید با تجزیه برگی مقدار ازت همواره کنترل شود.

تهیه تنظیم : گروه کارشناسان گیاه پزشکی کشاورزنت.